w dwóch kierunkach

См. также в других словарях:

• bifurkacja — ż I, DCMs. bifurkacjacji; lm D. bifurkacjacji (bifurkacjacyj) 1. «rozdwojenie się czegoś, rozgałęzienie się w dwóch kierunkach, rozszczepienie się jakiejś całości na dwie części, zwłaszcza podział szkoły średniej ogólnokształcącej na dwa kierunki …   Słownik języka polskiego

• rozejść się — dk XI, rozejść sięjdę się, rozejść sięjdziesz się, rozejdź się, rozszedł się, rozeszła się, rozszedłszy się rozchodzić się ndk VIa, rozejść siędzę się, rozejść siędzisz się, rozejść sięchodź się, rozejść siędził się 1. «o grupie: pójść, udać się… …   Słownik języka polskiego

• rozbiec się — dk Vc, rozbiec siębiegli się rozbiegać się ndk I, rozbiec sięgają się, rozbiec sięgał się 1. «o dwóch lub kilku osobach: podążyć, pobiec w różnych kierunkach; rozproszyć się, rozpierzchnąć się» Dzieci rozbiegły się po lesie. Żołnierze rozbiegają… …   Słownik języka polskiego

• front — 1. Walczyć, działać itp. na dwa fronty, na kilka frontów, na dwóch, na kilku frontach «walczyć, działać itp. w dwóch, w kilku dziedzinach, kierunkach, sferach jednocześnie»: (...) plemię Wilków musiało walczyć na dwa fronty – przeciwko białym i… …   Słownik frazeologiczny

• krzyżowy — krzyżowywi 1. «mający kształt krzyża, krzyżujący się albo skrzyżowany» ∆ archit. Bazylika krzyżowa «bazylika zbudowana na planie krzyża» ∆ Sklepienie krzyżowe «sklepienie oparte na zasadzie przenikania się pod kątem prostym dwóch sklepień… …   Słownik języka polskiego

• babka — pot. Na dwoje babka wróżyła «o sytuacji, której rozwiązania nie można przewidzieć, która może się rozwinąć w dwóch różnych kierunkach»: (...) już po operacji; rak usunięty i teraz „na dwoje babka wróżyła”. W. Horwath, Seans …   Słownik frazeologiczny

• dupleks — m IV, D. u, Ms. duplekssie; lm M. y 1. druk. «komplet składający się z dwóch klisz autotypowych służących do reprodukcji tego samego oryginału jednobarwnego drukiem dwubarwnym; odbitka wykonana tą techniką» 2. druk. «karton klejony dwubarwny,… …   Słownik języka polskiego

• dwupasmowy — «o drodze, autostradzie itp.: składający się z dwóch oddzielnych pasm i dzięki temu umożliwiający jednoczesne poruszanie się pojazdów w przeciwnych kierunkach» Autostrada, droga, jezdnia, ulica dwupasmowa …   Słownik języka polskiego

• dział — m IV, D. u, Ms. dziale; lm M. y 1. «pewna dziedzina, gałąź nauki, kultury, gospodarki itp.» Chemia fizjologiczna jest działem chemii. Algebra, geometria, kombinatoryka są działami matematyki. 2. «specjalna część czasopisma, książki poświęcona… …   Słownik języka polskiego

• kaponiera — ż IV, CMs. kaponieraerze; lm D. kaponieraer wojsk. «zakryty obiekt fortyfikacyjny o konstrukcji żelbetowej lub drewnianej, przeznaczony do prowadzenia ognia skrzydłowego lub skośnego w dwóch przeciwległych kierunkach; dawniej: budowla ziemna… …   Słownik języka polskiego

• kiwać — ndk I, kiwaćam, kiwaćasz, kiwaćają, kiwaćaj, kiwaćał, kiwaćany kiwnąć dk Va, kiwaćnę, kiwaćniesz, kiwaćnij, kiwaćnął, kiwaćnęła, kiwaćnęli, kiwaćnięty, kiwaćnąwszy 1. «poruszać czymś na przemian w dwóch przeciwnych kierunkach; kołysać, machać»… …   Słownik języka polskiego